Skip to main content

पाइला [Story]

‘फेरि जे पायो त्यै’ मैले यही नै भनेँ । उ मरिमरि हाँस्यो । किन हाँसेको मैले सोधेँ । उसको जवाफ ‘ फेरि जे पायो त्यै रे’, हा हा हा, त्यो त ‘पल्पसा क्याफे’ को डाइलग हो” । “हो त” मैले भनेँ, मैले त्यही ‘पल्पसा क्याफे’ पढेपछि नै ‘जे पायो त्यै’ भन्न सिक्या त हुँ तर म त्यसरी भन्दिन, अलिकति फरक छ के मेरो भन्ने स्टाइल” । उ फेरि हाँस्यो र भन्यो, “देखियो त्यो पनि” ! ‘अनि के त’ मैले भनेँ, “केही हैन” उसले भन्यो ।

आज पनि जानु मात्र पर्यो । खै यस्तै पाराले हो भने, पत्रकार बनिएला जस्तो छैन । उसबेला पत्रकारिता पढ्ने भनेर पढियो, अब अहिले जागिर को त कुरै छाडौँ, इन्टर्न गर्न पनि कति गाह्रो ! मलाई हिजोआज त कहिलेकाँहि रिस पनि उठ्छ ।  जे पायो त्यै हुँदा त ! हिजो पनि त्यत्रो धाएर गएँ, सरलाई भेट्न तर खै भेट नै भएन । यस्तै सोच्दै आज पनि म दिउँसो त्यही प्रकाशन गृह तिर हानिएको थिँए ।

जेठ महिना को चर्को घाम, त्यसमाथि गाडि पनि त्यस्तै भिड छ । त्यो सानो सेतो माइक्रो मा पनि मान्छेलाई पछाडि सर्नुस भन्दै उभ्याउँछ । गर्मी त्यतिकै चर्को छ, अनि मान्छे को भिड, सम्झिँदा पनि चढ्न मनलाग्दैन माइक्रो तर के गर्नु चढ्नै पर्छ ।

अझ त्यो निलो माइक्रोलाई त माइक्रो पनि भन्दैनन् साथिहरु, सबै जना नै ‘निलो डिब्बा’ भन्छन् । हुन पनि डिब्बा जस्तै पो छ, तर त्यसमा पनि मान्छे उस्तै कोच्छन् । यो माइक्रो का डाइभरहरु नि कति निहुँ खोज्छन् भने, चढाउने बेला चाँहि जहाँ पायो त्यहीँ रोक्छन्, झर्ने बेला चाँहि भनेको ठाउँ मा कहिले रोक्दैनन् । आज पनि त्याँ पर पुलदेखि हिँडेर जानुपर्यो ।

म प्रकाशन गृह को कार्यालय भित्र छिर्छु, आफूलाई पत्रकार भए झैँ भान हुन्छ, मन ढक्क फुल्छ । जानकारी पाएँ सर आउनुभएको रहेनछ । म रिसेप्सन मा गएर बसेँ । म कहिले घडि हेर्छु त कहिले मोबाइल । मोबाइल को ओपेरा ब्राउजर खोलेर एकछिन फेसबुक मा झुन्डिन्छु, एउटा ले गज्जब को स्टाटस लेखेको रहेछ, लाइक गर्दिन्छु, मन मनै हाँसो पनि उठ्छ ।

खै, अझै सर आइपुग्नुभएन । लौ, मान्छे नै नदेखेको जसरी के हेर्या हो ? सबैले मलाई ट्वाल्ल परेर हेर्न थालेपछि, मलाई दिक्क लाग्छ र म उठेर बाहिर आउँछु । बाहिर आएर बसेपछि थाहा पाउँछु, सर त आएर पनि फर्किसक्नुभएछ । मलाई साह्रै रिस उठेर आउँछ । तर रिसाएर पनि के नै गर्नुछ’र ?  अब सरले बिर्सिनुभयो होला भन्ने सोचेर फोन गर्छु । म सोध्छु, सर कहाँ ? उतबाट सर को जवाफ आउँछ, ‘म त फर्किसकेँ त’ । पत्रिका कै सम्पादकलाई बरु भेट्न सजिलो हुन्थ्यो होला तर त्यो सरलाई त भेट्नै गाह्रो ।

“भेट त भएन सरसँग, त्यही नि भोलि को लागि केही ‘इस्यु’ दिनुन सर” म आग्रह गर्छु । सर हाँसेर भन्नुहुन्छ, ‘शिकार खेल्न जान लागेको मान्छेलाई, मैले बन्दुक र गोली दिनुपर्छ?” ।  म पनि के कम, भन्दिन्छु, “एक दुई चोटि बन्दुक र गोली दिनु न, त्यसपछि त आफैँ बन्दुक मा गोली भरेर शिकार खेल्न जाउँला” । सर एकचोटी मज्जै ले हाँस्नु भो, सायद मोटरसाइकल चलाइरहनु भएको थियो भने, हर्न चाँहिदैन थियो होला। मेरो कुरा सरलाई साह्रै घत लागेछ, भन्नुभो, “तिमी सँग नसकिने रहेछ कल्पना” अनि केही इस्यु भन्दिनुभयो । इस्यु पाएपछि अब रिपोर्टिङ गर्नुपर्यो । म पब्लिकेशन हाउस बाट निस्किएँ, अघि को त्यही शिकारी र बन्दुक को कुरा मेरो दिमाग मा आयो, म आफैँ एक्लै हाँस्दै वानेश्वरतिर को बाटो नाप्न थाल्छु ।

क्रमश…

(कथा का अंशहरु क्रमैसँग केही समय को अन्तराल मा प्रकाशित गरिने छ !  फोटो : nidhiartgallery.com)

Comments

  1. wonderful story malai ta aafnai katha lekhdeko jastai lagyo

    ReplyDelete
  2. aba arko part kahile padhna paune aakar ji??? we'll be waiting.....
    drishya

    ReplyDelete
  3. Thanks !
    Next part will be published soon, Drishya ji
    :D

    ReplyDelete
  4. राम्रो छ है आकार जी.. अब बाकी अंशहरु कहिले पढ्न पाईने हो ?

    ReplyDelete
  5. soooooo sweet story....bichara intern haru lai kasto hunchha hai??? thanks for such a nice story

    ReplyDelete
  6. मेरो दिमागमा त त्यहि रवि नै झुन्डिरहेको छ !!! रविलाई मात दिन अझै सकेको छैन यो स्टोरी ले , तर लामो कथा को यो नयाँ प्रयास भने सराहनीय छ !!!

    ReplyDelete
  7. सुरुवात आकर्षक छ । नव पत्रकारको मनोविश्लेषण आगामी अंशहरुमा अझै रोचक हुने अनुमान गरेको छु मैले ।

    ReplyDelete
  8. Indeed the story is very very nice to read. The story portrays the exact feeling of the students who pass the Journalism course. I too felt that you are writing my story. This story incorporates own personal experiences when I just entered the field of Journalism. Very realistic touch.

    ReplyDelete
  9. akar ji tapai ka rachana haru sadhai nai pravshali hunchhan
    yo katha euta sasakta udarahan ho..mero shubhakamana ....

    dikshya

    ReplyDelete
  10. AnuragFromDhulikhelJuly 15, 2010 at 2:00 AM

    कथा साह्रै 'pessimistic' भयो कम्रेड...-which negatively colours the perception of life. अर्को भाग मा 'optimistic' तिर जाने कि ?

    ReplyDelete
  11. akar ji tapai ka rachana haru sadhai nai pravshali hunchhan
    yo katha euta sasakta udarahan ho..mero shubhakamana ....

    dikshya

    ReplyDelete
  12. Indeed the story is very very nice to read. The story portrays the exact feeling of the students who pass the Journalism course. I too felt that you are writing my story. This story incorporates own personal experiences when I just entered the field of Journalism. Very realistic touch.

    ReplyDelete
  13. soooooo sweet story....bichara intern haru lai kasto hunchha hai??? thanks for such a nice story

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

हाम्रो नेपाली किबोर्डमा अब नेपाली स्टिकरहरु

नयाँ वर्ष २०१९ को अवसर पारेर हाम्रो पात्रो ले हाम्रो नेपाली किबोर्डको नयाँ संस्करण सार्वजनिक गरेकोछ । नयाँ थिम, इमोजी तथा नेपाली स्टिकरहरु सहित आएको हाम्रो नेपाली किबोर्ड को नयाँ संस्करण हिजोबाट गुगल प्लेस्टोरमा उपलब्ध छ । हाम्रो नेपाली किबोर्डमा नयाँ के छ? स्टिकर हाम्रो नेपाली किबोर्डको नयाँ संस्करणमा नेपाली परिवेश झल्काउने विभिन्न नेपाली पात्रहरु सहितको स्टिकरहरु राखिएकोछ । मेसेन्जर, भाइबर, ह्वाट्सएप, स्काइप, टेलिग्राम, फेसबुक, ट्विटर, इन्स्टाग्राम आदि जुनसुकै एप्लिकेशनमा पनि प्रयोग गर्न मिल्ने यी नेपाली स्टिकरहरुले प्रयोगकर्तालाई नयाँ अनुभव दिनेछ । नेपाली पारा, हाम्रो साथी, नयाँ वर्ष, संगी, हाम्रो कान्छा, हाम्रो कान्छी, नक्कली, र बौचा व मैचासमेत गरी आठ किसिमका स्टिकरहरु समावेश गरिएकोछ । हाम्रो नेपाली किबोर्डको इमोजी खण्डमा गएर यी स्टिकरहरु प्रयोग गर्न सकिन्छ । थिम हाम्रो नेपाली किबोर्डको यस संस्करणमा नयाँ किबोर्ड थिम पनि थपिएको छ । हाम्रो नेपाली किबोर्डको सेटिङमा गएर आफूलाई मन पर्ने थिम छान्न सकिन्छ । डार्क तथा लाइट गरेर हाललाई दुई डिजाइनमा किबोर्ड थिम उपलब्ध छ । चलनचल्तिको “ब

पाँच करोड फेसबुक प्रयोगकर्ताको तथ्यांक दुरुपयोग

५ करोड फेसबुक प्रयोगकर्ताको तथ्यांक चोरी भएको खबर केही दिन पहिले गार्डियन तथा न्युयोर्क टाइम्स ले प्रकाशित गरेको थियो । प्रयोगकर्ताको जानकारी विना फेसबुकबाट लिइएको उक्त तथ्यांकलाई क्याम्ब्रिज एनालिटिका भन्ने कम्पनीले अनधिकृत रुपमा प्रयोग गरेको दावी गर्दै, क्याम्ब्रिज एनालिटिका’का भूतपूर्व इन्जिनियर क्रिस्टोफर वाइलीले गार्डियनलाई अन्तरवार्ता दिएर यी कुराहरु मिडियामा सार्वजनिक गरेका थिए । क्रिस्टोफरका अनुसार क्याम्ब्रिज एनालिटिकाले २०१४ मा एउटा एप मार्फत करिब ५ करोड फेसबुक प्रयोगकर्ताहरुको तथ्यांक चोरी गरेको थियो । क्याम्ब्रिज एनालिटिका र फेसबुककै विषयमा गार्डियनले पहिले नै २०१५ मा समाचार प्रकाशित गरेको थियो । उक्त समाचार पछि फेसबुकले क्याम्ब्रिज एनालिटिकालाई तथ्यांक मेटाउन भनेको र एनालिटिकाले तथ्यांक मेटाएको जानकारी फेसबुकलाई गराएको थियो । तर दुबै कम्पनीले यो कुरालाई गुपचुप राखेका थिए, अझ उल्टै फेसबुकले जथाभावी समाचार लेखेको भन्दै गार्डियनलाई मुद्दा हाल्ने धम्कि दिएको थियो भने क्याम्ब्रिज एनालिटिकाले तथ्यांक सुरक्षित नै राखेको थियो । त्यही चोरी गरिएको प्रयोगकर्ताहरुको तथ्यांकलाई

Aadha Baato (आधा बाटो) [Download] #Novel #Shrutisambeg

श्रुतिसंवेग मा हामी ले कृष्ण धरावासी को उपन्यास “आधा बाटो” को सम्पूर्ण डाउनलोड लिंक लिएर आएका छौ | आफ्ना जिवन भोगाइ का यथार्थलाई जोडेर तयार पारिएको उपन्यास ‘आधा बाटो’ कृष्ण धरावासी को आत्मकथा को रुपमा रहेको छ । “राधा” जस्तो सफल उपन्यास लेखिसकेका धरावासी को यो पछिल्लो उपन्यास मा आफ्ना बाल्यकाल देखि हाल को अवस्था सम्म को कुराहरु समेटेर लेखिएको कारण उपन्यासलाई धरावासी ले ‘आधा बाटो’ भन्न रुचाएका छन् । आफूले देखे सुनेको स्थान, नाम आदि का कारण यो उपन्यास पढ्ने तथा सुन्नेहरुलाई आफ्नै कथा जस्तो पनि लाग्न सक्छ । उज्यालो ९० नेटवर्क को लागि निर्माण गरिएको कार्यक्रम श्रुति संवेग मा वाचन मा अच्युत घिमिरे हुनुहुन्छ भने प्रविधी मा दिनेश निरौला र शशिन्द्र गौतम रहनुभएको छ । कार्यक्रम को अडियो श्रृंखला उज्यालो नाइन्टि नेटवर्क को कार्यक्रम श्रुतिसम्बेग बाट लिइएको हो । Download : Krishna Dharabasi’s ‘Aadha Bato’ Episode –1 Krishna Dharabasi’s ‘Aadha Bato’ Episode –2 Krishna Dharabasi’s ‘Aadha Bato’ Episode –3 Krishna Dharabasi’s ‘Aadha Bato’ Episode –4 Krishna Dharabasi’s ‘Aadha Bato’ Episode –5 Krishna D

Romanized Nepali Unicode

Download and Install Nepali Unicode Romanised to write in Nepali all over the web. First of all, you have to Download and Run the Program on your computer. Then, you have to do some settings on your computer to use Nepali Unicode Romanized. You can download Nepali Unicode Romanized from the Madan Puraskar Pustakalaya website for free. Install Nepali Unicode Romanized in Windows XP: Install: Run setup file; Go to control Panel; Open Language and Regional settings; Open Regional Language Options; Go to Language Options & tick on check box (install files..... Thai, instal....east Asian...languages): Click apply-it might ask for windows CD: Insert CD or you can directly copy "i386" files too; And install all: then you have done; Click for details; Then click add a tab; A new popup will appear: Select "Sanskrit" in the first box; Select "Nepali unicode (romanized)" in second box; Click "ok"; You have successfully installed it; P

BarCamp Kathmandu 2011 on 6th August #barcampktm

An ad-hoc ‘un-conference’ BarCamp is being organized on 6 th August at Nepal Administrative Staff College (NASC) Jawalakhel, Lalitpur Nepal. BarCamp is a common ground for like-minded people. It is about change and innovation. BarCamp is a free event, which means everyone is invited. It is participant driven program where discussions are not limited to just one topic, but a wide range of topics. BarCamp offers a favorable environment for young, motivated and talented people to interact. More importantly, it is where ideas get shared, created and advanced. This is not a formal gathering of black suits but an intense camp for those who strive to achieve. “We believe BarCamp Kathmandu 2011 will be a great opportunity to network with likeminded people and interact with potential customers, clients, and maybe even competitors! If you plan to reach out to the young and motivated in Nepal, this is the place to do it” , according to BarCamp Kathmandu 2011 Organizing Committee. The who

प्रविधिले चुसेको मेरो स्मरणशक्ति [Google Knows Everything]

आजभोलि मानिसले सानो सानो कुरा बिर्सन थालेका छन्। जो कसैलाई पनि आजभोलि केहि कुरा सोध्नु बेकार जस्तो हुन्छ। तपाईहरुले दैनिक जीवनमा जो कुनै ब्यक्ति कम्युटरको नजिक धेरै समय बिताएको हुन्छ, उसलाई केहि कुरा सोध्नु भएको खण्डमा उसले त्यसको सहि जवाफ दिनुको साटो त्यसको जवाफ कहाँ छ र कहाँ गएर हेर्नु पर्छ भनेर भन्ने गर्छ। मानिसहरु आजको दिनमा प्रविधिसँग यति बिधि नजिक भइसकेका छन कि त्यो प्रविधि बिना तिनिहरुको जीवन अपुरो जस्तो भइसकेको छ। पहिला जब प्रबिधि सबैको पहुँचको विषय थिएन त्यो बेला मानिसहरु विहान उठेर नित्यकर्म गर्न तिर लाग्थे तर आजभोलि मानिसको दिनचर्यानै बदलि दिएको छ यो प्रविधि भन्ने जातले। तर मैले मानिसको दिनचर्या भन्दा पनि स्मरणशक्तिको कुरा गर्दै छु। प्रविधिले गर्दा कसरि मानिसको स्मरणशक्तिमा अतुलनिय ह्रास हुदै गएको छ भन्ने कुराको लागि अब वैज्ञानिक तथ्याङ्क भन्दा पनि आफुले दैनिक जिवनमा गर्ने कुराहरुले नै बताउने गर्दछ। सबै भन्दा पहिले कुरा गरौँ सबैले सधैजसो प्रयोग गर्ने मोबाईल फोनको। पहिला मानिसले सबैको फोन नम्बर याद गर्नु पर्त्थो या कुनै डायरिमा टिपोट गरेर राख्न पर्थ्यो। तर आजभोलि हात हातम

Subscribe to Aakar Post